Divide and rule

Başlıkta verdiğim söz, hiç kuşkusuz dünyanın en önemli stratejileri arasındadır. “Divide and rule” yani Türkçesi ile “böl ve yönet” stratejisini ne gariptir ki biz Kıbrıslılar çok daha farklı şekillerde yaşadık bu topraklarda.

Terörün en çok istediği şey korku yaymaktır.

Korkuyu yayabilmek için ise her türlü enstrüman kullanılabilir.

Parçala ve yönet zihniyetinin parçasıdır bu ve ne acıdır ki medya alet oluyor.

Ankara’da bir patlama;

Ölen onlarca insan,

Yaklaşan Nevruz,

Üniversite kavgalarında, terörün Kıbrıs ile ilişkilendirilmeye çalışılması,

Ve daha birçok konu sokağın nabzını oluşturuyor.

Hepsinin merkezinde terör, patlama ve ölüm gibi kelimeler var.

Daha geçen hafta eşimle birlikte Türkiye’ye bir ziyaretim oldu.

Giderken kalabalık mekanlara uğramamam için ailem tarafından uyarıldım. İşin daha da enteresan yanı, bu tehlikeyi farkına varıp, aileme çaktırmamaya çalıştım.

Derken Ankara’da bombanın patladığı haberi Pazar akşamı gazetede olduğum saatlerinde elimize ulaştı. İlk olarak Ankara’da bulunan dostlarımı aradım tek tek. Derken bu bombanın sancıları ülkemizde de duyuldu. Lefkoşa, Mağusa, İskele derken ülkenin farklı merkezlerinden bomba ihbarları gelmeye başladı.

Bunlar da yetmezmiş gibi bir sosyal medya hesabından, kim olduğunu bilmediğimiz birisinden gelen bomba ihbarı daha da endişelenmemize neden oldu.

Bu sosyal medya hesabından aktarılan mesajda “Güney Kıbrıs’tan geçiş yapan 2 Rum plakalı KZX 265 siyah Mercedes EXK 807 petrol yeşili Seat marka araçlarla SYR 434882 ve Arapça yazılı Suriye plakalı gri KİA marka araçların bomba düzenekli olduğu ve KKTC de eylem yapacakları bilgisine ulaşılmıştır..Herkes dikkatli olsun bu araçları görenler anında polise ihbar etsin saygılar” denildi.

Yani bu ve benzer açıklamaları herkes yapabilir.

Zaten aksiyonu seven, bir zamanlar kapılarını pencerelerini kilitlemeden gezen saf Kıbrıs Türk halkı ise endişeye kapıldı. Bu endişe beni arka arkaya gelen telefonlarla daha da gerdi.

Aslında her gün Facebook üzerinden beni ekleyen onlarca sahte profili düşündükçe ve Facebook’tan hesap açmanın 4 dakikadan daha az zaman alacağını gördükçe de geriliyorum.

Sansüre hep karşı duran ancak ülkedeki sözde internet gazetelerinin sırf daha çok hit almak için yaptığı onlarca maymunluğa tanık olurken geriliyorum. Bir haber sitesi açmanın maliyetinin yıllık 50 TL gibi bir paraya mümkün olduğunu bilmek beni geriyor. Çünkü iş yapan ve yapmayanın farkı verilen hasarlar, vatandaşın basına olan güveni de zedeleniyor.

İşte tüm bunların fark edilmesi ve habere güvenilmesi gerek.

Bize güvenenlere bu gerginlikler içinde teşekkürler….