ÖLEN HEP BİZ OLDUK!

“Neler yapmadık şu vatan için!

Kimimiz öldük;

Kimimiz nutuk söyledik.” demişti büyük hayranlık duyduğum şair Orhan Veli.

“Kimimiz öldük, kimimiz nutuk söyledik!”

Tek bir cümlede özetlemiş, geri kalmış ülkelerin egosu yüksek yöneticilerinin hüküm sürdüğü alanlardaki değişmez kuralı.

Ölüm her zaman bildiğimiz anlamıyla gelmiyor önümüze…

Kılıktan kılığa bürünüp arz-ı endam ediyor, tıpkı nutuk söyleyenler gibi…

İlk “ölümümü” çok küçük yaşlarda yaşamıştım…

Savaş yıllarıydı…

Kurtlu nohudu bile karneyle alıyorduk ama o, “mili gün” kutlaması nedeniyle alanda toplanan halkın ortasındaki yüksek platforma çıkıp nutkunu atmıştı…

“Gerekirsa kiraz da yemeyeceyiiiik!”

Oysa bırakın kirazı, nohudun kurtsuzuna fittik biz...

O ise kirazdan feragat etmekten söz ediyordu…

Yıllar geçti, nutukların içeriği değişti ama mesajı hiç değişmedi…

Farklı şekillerde öldük hep…

Kiraz yemedik,

Öldük,

Eğitim göremedik,

Öldük,

Sağlık hizmeti alamadık,

Öldük,

Karanlıklara mahkûm edildik,

Öldük,

Çöplere boğulduk,

Öldük,

Tuzlu, acı sular içtik,

öldük

Çocuklarımızı askere, gurbete gönderdik,

Öldük,

Evsiz, topraksız kaldık…

Öldük…

Onlarsa bir elleri yağda bir elleri baldayken hep nutuklar atıp nasıl öleceğimizi gösterdiler bize…

“Vatan için”, “millet için”, “toprak için”, “halk için” …

“için”in içini hep kedi isteklerine göre doldurdular, doldurdular…

Her seferinde bize nelerden feragat etmemiz gerektiğine işaret etti hazretler…

Bizler öldükçe onların iştahı kabardı…

Daha bir arsız daha bir yüzsüz nutukları artık…

“Kiraz da yemeyeceyik” artık “kiraz da yemeyeceksiniz”e dönüştü…

Eskiden yalan da olsa “sizin için buradayız” diyenlerin yerini, göstere göstere, “önce kendimiz, sonra kitlemiz” diyenler aldı…

Öylesine arsızca ve yüzsüzce ki kavgaları ve öylesine aleni niyetleri…

Haftalardır izleyip duruyoruz iktidar ortaklarının birbirleriyle ve kendi içlerindeki didişmelerini…

Ne siyasi ahlak, ne etik ne de mide…

İktidar uğruna, gücü kaptırmama uğruna sergiledikleri figürleri “benim” diyen dansöz yapamaz…

Bir yandan kendi içlerinde tepişirken diğer yandan arsızca yüzümüze bakıp, “sizin için” diyorlar…

Sizi daha iyi öldürmek için…

Ne demişti Orhan Veli?

“Neler yapmadık şu vatan için!

Kimimiz öldük;

Kimimiz nutuk söyledik.”

Onlar nutuk söylemeye devam ediyorlar…

Bizler sundukları ölümleri sessizce kabullendiğimiz sürece de hiç susmayacaklar!