Çok zor şeydir bu devirde genç bir birey olarak yaşamak.
Ebeveynler olarak her işinizi kendileri üstlenirler ama sizin sorumluluk sahibi olmanızı beklerler..
Çocuk yaşta, daha ehil olmadan araba kullandırırlar; sonra da deli akan kanınızı hesaba katmadan hız yapma derler….
Ehliyetsiz araba kullanmanıza müsaade edip sizi, trafik canavarına teslim ederler ama trafik canavarına kurban olma derler….
Markalı ve pahalı hediye almayı, sevgi gösterisi sanıp vicdanlarını rahatlatırlar; doyumsuz olma derler…
İçkiyi , sigarayı marifet sayıp sizinle masada kadeh tokuştururlar; sonrasında da kötü alışkanlıklar edinme derler…
Gereğinden fazla ,bol para verip arsız ederler sonra da ayaklarınızın üstünde durmanızı beklerler..
Tutumluluk adına ya çok az ya da hiç para vermezler,ihtiyaçlarınızı şu veya bu şekilde başkalarından karşılamanıza şaşırır, kızarlar…
Yapılan haksızlıklara ses çıkarmaz, hakkınızı aramanızı isterler..
Gözlerinin önünde gençler, tacize, tecavüze uğrar sahip çıkmazlar size namus bekçiliği yapmaya kalkarlar…
Maddi değerleriniz bir bir elinizden alınıp geleceğiniz yok edilir ses çıkarmazlar, gelecekle ilgili planlar yapmanızı beklerler…
Manevi değerleriniz istismar edilip kullanılarak yok edilirken susarlar, sizden manevi değerlere bağlılık beklerler…
Zorluklara katlanırsanız üzüleceğinizi düşünüp geleceğinizi değil de bu günü kurtarırlar; yarından umutlu olmanızı beklerler…
Gece kulübü ve disko dışında eğlence alanı sunmazlar sonra da entelektüel bireyler olmamanızı eleştirir,eğlenceden başka bir şey düşünmediğinizden yakınırlar.
Eğitim sisteminize sahip çıkmayıp, donanımlı meslek öğrenmenize olanak sağlamaz sadece diplomaya önem verirler; mezun olduktan sonra da işsizler kervanına kattıkları sizden ;devlet dairelerine girmek için ideallerinizi siyasilere satmanızı isterler…
İş için aş için benimsemedikleri halde vaatlere oy verirler sonra da kötü yönetimler için ses çıkarıp direnmenizi beklerler…
Ellerine kitap almazlar, sizi okumamakla suçlayıp okumanızı beklerler…
Sizinle duygu ve düşüncelerinizi,sizi anlayarak ve hissederek paylaşmazlar,sadece isteklerinizi söylemenize müsaade ederler sonra da kendinizi ifade etmenizi beklerler..
Fikrinizi söylemek istediğiniz zaman çocuk sayarlar, sonra yetişkin gibi davranmanızı isterler..
“Sana değil başkalarına güvenmiyorum” diyerek gereksiz korumacılık yaparlar sonra da öz güvenli olmanızı beklerler..
Ayıp günah diyerek hislerinizi yok sayıp çevre için yaşarlar ama mutsuz olmanıza şaşırırlar..
Kendileri gençken büyüklerinden duydukları “Biz gençken” diye başlayan cümlelerin yarattığı tepkiyi ve iticiliği unutup, aynı cümlelerle başlayan nasihatler verirler ve itaat etmenizi beklerler…
Sizi, size vakit ayırmadan büyütürler, büyüdüğünüzde onlarla vakit geçirmeyişinize kızarlar…
“Adam” yerine koymazlar ama “adam olmanızı beklerler…
“Ne olacak bu gençliğin hali” diyerek nesiller arası çatışmaya üzülürler ama aslında sorunun ne gençlik ne de yetişkinlik olmadığının sadece iletişim eksikliği olduğunun farkına varmazlar….
Bütün bunları sevdikleri için yaparlar tabi ki ama özgür bıraktıklarını zannedip sorumsuzluk verdiklerini görmezler..
Tüm sorunların çözümünün, nitelikli paylaşılacak yarım saatte olduğunu fark etmeyip çareyi uzmanlarda ararlar, sizi sorunlarınızı paylaşmamakla suçlarlar…
Sizin adınıza hep üzülürler ama asla sizin üzülmenizi istemezler…
Kısacası Zor Zanaat bu devirde genç olmak….
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.