(Her zaman, her yerde ve herkese…) Ne YAMA ne de KÖLE olmalı insan. Kimseye tapınmamalı, KUL olmamalı. Düşündüğünü, hayal ettiğini yazabilmeli, söyleyebilmeli, yayabilmeli. İnsanlık ONURU, HAYSİYETİ ve ŞEREFİ en başta gelmeli. YALAKA olmamalı. İRADESİ olmalı. Kuşlar gibi HÜR olmalı. YAVŞAKLIK yapmamalı. Sövmeden ve saymadan herkesi ELEŞTİREBİLMELİ. CESUR olmalı. KANUNLARDAN ödü kopmalı. DOĞRU, DÜRÜST olmalı. Kendi adına konuşmalı. Birinin SESİ olmamalı. Kimsenin borozanını öttürmemeli. Kendi “şahsi” ve “ADİ” çıkarına geldiği için, TOPLUM MENFAATİNDEN caymamalı. Boyunu aşan taahhütlere kalkışmamalı. Yurdunu, toprağını, insanını PEŞKEŞ çekmemeli kimseye. Şahsi çıkar uğruna, OY, MENFAAT, ÇIKAR temin etmemeli. YALAN sözler vermemeli. RÜŞVET alıp vermemeli. Yaptığı ettiği HALTLAR ortaya çıkınca, “ŞAKA YAPTIIIIIIIIK!” Dememeli. Hesabını vermeli. Okkanın altına girmeli. Tükürdüğünü yalamamalı, ölüm pahasına bile olsa! İstikrarlı, tutarlı, güvenilir olmalı. Dönmemeli yolundan. Bu niteliklerin bazılarını YAYMAK, bazılarını KIRMAK ve PARÇALAMAK için; YAZMAYA da, KONUŞMAYA da DEVAM… Detay Gazetesi’nde YAZIYORUM ve 1’nci Yılını yürekten kutluyorum.