Anılarımda özel bir gün…

Bu gün yıllardır göremediğim ve benim mesleğimi icra ettiğim yıllarda özel ve kıymetli yerde tuttuğum çalışma arkadaşlarım ve eşlerine bir mekanda rastladım. Beni yıllar öncesine 1974 sonrasınna ve 80’li yılların başına götürdüler. Kıbrıs’da meslek hayatıma Cypfruvex LTD başladım.İlk yılda Sn.Kemel Oktar diye bir Türkiyeli Genel müdürümüz vardı,hemen sonrası da Genel Müdürlük makamına Norhern Elektirik’de Genel müdür muavinliği yaptığı yıllardan tanıdığım Sn.Hasip Ahmet genel müdür olmuştu 1976 sonrası bu görevinden ayrılan Sn:Hasip Ahmet’in yerine Sn.Caner Eyyüp Barın Genel müdür atanmıştı.Ayni dönemlerde Sn.Önder Akser de Finansman ve muhasebe Müdürü olarak görev yapmaktaydı. İşte bu yıllarda Güzelyurtlular gayet net hatırlayacaklar Cypfruvex LTD altın yıllarını yaşamıştır.Cypfruvex LTD’nin çöküşü bu kadronun 1983’e kadar süren tasfiyesi sonrası başlamıştır. Onları yıllar sonra görmek ve eski günleri hatırlamak çok çok güzeldi.Karşılıklı anılarımızı paylaştık,zaman kısalığından paylaşamadığımız çok da anıarımız kaldı. Caner bey o dönemdeki hassas dengeleri anlattı,Üreticiler ile olan anılarını paylaştı,o dönemde narenciye fiyatlarını Bakanlar kurulu tayin etmekte ve bu toplantıda Cypfruvex LTD Genel Müdürünün yanında üretici temsilcileri de olurdu.Bu isimler genellikle saygı ile anılan üç büyük üretici Niyazi Muhtar,Niyazi Komutan ve Hüseyin Kandulu bey olurdu.Bu toplantılardan da hep Bakanlar kurulu kararlarında üretcilerin isteklerine yakın bir rakam çıkardı.Tabi sonrası Gerek Genel müdüre gerek Finansman müdürüne büyüklüğü yürütecek finansmanın sağlanması için mücadele başlıyordu.Bu büyüklük gerçekten ekonominin büyük bir kısmını içerirdi.6 paketleme evi çalışanları işçi olarak toplam 800-850 işçi,Muhasebe yaklaşık 30 kişi,Üsare ve konsantre fabrikası konsantre açılıncaya kadar (1980 yılına kadar)300 kişi,Hasat bölümünde yaklaşık 40-50 kişi,500 civarında kamyoncu,bilerce üretici,binlerce işçiden oluşan kesim ekipleri yaklaşık 6000 civarında ailenin ekmek parasını kazandığı bir büyüklük.Hiçtehafife alınmayacak bir büyüklük. İşte bu yıllara emek vermiş insanlar olarak anılarımızı paylaştık, Caner bey İtalya’da bir seyhatinde benim onu otelden almak için gidip aracımı park etiğim yerden otele girip çıkana kadar aracımın aşılıp içinden her türlü eşyamın çalındığını ,polisegidip şikayetci olduğum zaman benim hırsız yerine tutuklandığımı anlattı.Gerekçeside ne Polise göre hırsız benim çünkü İtalyan hırsızlar arabayı açıp içindekileri gasp etmezler arabayı çalarlarmış…. Öner Akser benim iyi bir arabaya sahip olduğum ilk arabamın sahibi.Kendisi İngiltereden gelirken kendi kullanacacağı arabayı da birlikte getirmiş.Ben arabayı görünce ilk söylediğim bir gün bu aracı satacaksan alıcısı benim demiştim.O da aracını yenileyeceğinde sözünde durdu ve aracını bana sattı.WW. K70L ilk sulu WW modeli ve plakası R 391 benim için çok özel bir arbaydı. Caner beybaf doğumlu birisi idi İlk Genel müdür atandığı günlerdi yanında iken Cypfruvek LTD binasından içeri giren biri gördü ve bana bu giren adamın adı Halil mi diye sordu ben de evet Halil Momin dedim Baflıdır dedim.Çağırımısın dedi,çağırdım Odadan içeri girince birbirlerine sarıldılar.Meğer sınıf arkadaşlarıymış ve onlardan küçüklük anılarını dinledim en entersan Halil Momon’in bir matematik sorusuna verdiği cevaptı bu cevabı yazmayacağım ama çok eğlenceliydi.Anlatmaya çalıştığım kimsemiz büyük bir görev yapmamıza rağmen kibirsiz yönetici örnekleriydik. Daha daha nice anılar var sayfalar yetmez.Bu kadarcık süre bile bana çok iyi geldi iyi ki onları yeniden görmüşüm,iyi ki onlarla mesai arkadaşlığı yapmışım Onlardan ben çok şey öğrendim Ekonomi öğrendim.Finansman ve muhasebe öğrendim sizlere teşekkürler iyi insanlar…