Bebeklerin sıfır-üç yaş arasında en temel duygusal ihtiyacının ilgili, tutarlı, güvenilir ve sabit bir figüre bağlanmak olduğunu belirten Eren, bu figürün genellikle anne olduğunu ve bağlanma ilişkisinde çocukların zamanla özerkleştiğini dile getirdi. Çocuğun duygusal ve bilişsel gelişiminde özellikle ilk yılların önemine vurgu yapan Eren, yapılan araştırmalarda bebeklik ve erken çocukluk döneminde, çocukların yeterli ve uygun uyarıcı ile karşılaşmamasının beyni kalıcı olarak köreltebileceği sonucuna varıldığını, ayrıca bunun yanında özellikle televizyon, telefon veya tablet gibi teknolojik aletlere maruz bırakılan çocukların zarar gördüğünü ifade etti.
Anne ile bebek arasında kurulan ilk bağ ileriki dönemler için örnek teşkil eder
Çocuğun beyin gelişiminin, çocuğun doğası, biyolojisi, genetik yapısı ve aynı zamanda içinde büyüdüğü yaşam koşulları tarafından etkilendiğini söyleyen Eren, anne ile bebek arasındaki yüz yüze, göz göze iletişimlerin, ikisi arasındaki duygusal iletişimin ve güçlü güvenilir bir bağlanmanın oluşmasında etken olduğunun altını çizdi. Eren, anne ve bebek arasındaki bu birincil bağlanma örüntüsünün yaşamın ileriki dönemleri için bir örnek teşkil eden prototip oluşturduğunu ve yetişkinlik dönemindeki ilişkilerine de yansıdığını dile getirdi.
Son olarak Eren, bebeğini sevebilen, kucaklayabilen bir annenin, hem kendisine hem başkalarına karşı duyarlı, sağlıklı bir birey yetiştirebilmesi için bebeğe gülümsemesi, temas etmesi, kucaklaması, hareketlerini ve tepkilerini merak edip anlamaya çalışması, bebeğin ihtiyaçlarına duyarlı olup, zamanında karşılaması ve bebeği ile etkileşim kurmasının şart olduğunu ifade etti.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.